Kültürümüzde yüzyıllardır önemli bir yere sahip olan ve farklı amaçlarla kullanıldığına tanık olduğumuz tesbihlerde kullanılan tanelerin şekilleri de değişkenlik göstermektedir. Tesbih sanatına gönül vermiş ustaların ellerinden çıkan her tesbihin farklı bir karakter taşıdığına şüphe yok. Özellikle değerli taşlardan yapılmış olan tesbihlerin koleksiyoncular açısından da ayrı bir önem taşıdığı görülmektedir. Tesbihlerde en önemli parçalar olan tanelerin üretimi ustalık ve incelikli bir işçilik gerektirmektedir.

Habbe olarak da anılan tesbihler tanelerinde genelde tercih edilen çap ölçüsü 4 – 7 mm arasıdır. Tanelerin her birinin aynı ölçülerde olması ve deliklerinin tam merkezden açılması, tesbihin muntazam görünüşü açısından önemlidir. Tesbihin nizamını bozan taneler ise sarhoş tane olarak adlandırılmaktadır ve kesinlikle istenmeyen bir durumdur. Tesbihlerde kullanılan taneler farklı şekillerde üretilmekte ve şekline, kesim biçimine göre de farklı isimler almaktadırlar.

Yassıca ve yuvarlak olanlara yumurta adı verilirken, beyzi ya da söbe denen tane şekilleri dolgun beyzi ve yarım beyzi gibi farklılık göstermektedir. İki tarafı basık olan taneler ise şalgami olarak anılmaktadır. Tam toparlak olanlar kürevî ve kürevî üstüvane olarak bilinirken iki tarafı düz olanlara kesme denmektedir. Bunlar dışında fıçı, armudi, sığırcık, arpa, ucu toparlak, fasetalı gibi tane şekilleri de kullanılmaktadır. Ustanın işçiliğinin yanı sıra tesbih çekenin zevkine göre de değişkenlik gösteren şekiller arasında en tercih edilenin beyzi kesim olduğu söylenebilir.